Hebben jullie stiekem een "favorietje"?

 Favoriet betekent voor mij niet dat ik van de ander minder hou,heb het nu over de honden. Ik word al niet goed bij de gedachte dat Vigo zou ziek worden,ik kan hem ook niet missen en ik hou ook zielsveel van hem. Alleen Tosca haar karakter pastte beter bij mij.

Ik heb 3 kinderen en er zijn toch dagen dat ik van de ene blijer wordt dan van de andere.....

Maar ze zijn mij alle drie even dierbaar op hun eigen unieke manier.

 En wat als je kind een vrouw verkracht heeft? Of ander gedrag vertoont waar je niet blij van wordt? Ik zou t daar wel moeilijk mee hebben. 

Ik heb t trouwens niet over mijn persoonlijke situatie, ik ben gek op al mijn kinderen, heb geen favoriet. Maar heb met de 1 wel een betere band dan met de ander, omdat ze allemaal anders zijn. 

 Precies dat!

Ik kom ook uit een groot gezin trouwens, en ja, je ziet gewoon dat je ouders met de 1 beter door 1 deur kan dan met de ander. Ik vind dat logisch en heb me nooit achtergesteld gevoeld.

Denk dat het woord favoriet mss ietwat eh ... onhandig is gekozen wellicht dat ... ik heb met die meer een klik dan met die. 

Denk ook dat het ras mee speelt luna de hus is veel op ziczelf minder knuffelig doch knuffelig maar heel erg op mij net als nanook de andere 3 op een andere manier

En juist dat vind ik leuk en bijzonder ieder met zijn eigen ditjes en datjes 

Zo ook de kids ... de een lijkt meer op mij de ander weer op vader en 1 een mix en ook hier zijn de verschillen juist zo leuk en maakt de band uniek  

" Denk dat het woord favoriet mss ietwat eh ... onhandig is gekozen wellicht dat ... ik heb met die meer een klik dan met die. 
 
  "

Jeanine :)

Ja als je het over de 'klik' hebt dan ligt het bij mij inderdaad ook wel anders ja.

"  En wat als je kind een vrouw verkracht heeft? Of ander gedrag vertoont waar je niet blij van wordt? Ik zou t daar wel moeilijk mee hebben. 
 
Ik heb t trouwens niet over mijn persoonlijke situatie, ik ben gek op al mijn kinderen, heb geen favoriet. Maar heb met de 1 wel een betere band dan met de ander, omdat ze allemaal anders zijn. 
  "

Paddy's & Furby's Mate & Finley's pleegmoedertje (Kees)

 Moeilijk, ja. 

Maar ga je daarom minder van je kind houden? Ik weet het niet. Je voelt je waarschijnlijk verdrietig, kwaad, bezorgd, wellicht zelfs schuldig in zon situatie.

Want waar is het fout gegaan, is hij ziek? 

liefde/houden van gaat zo diep.. Je kunt nog van het grootste monster houden al weet je dat het een monster is. 

Ik denk dat favoriet inderdaad niet het goede woord is in dit topic. De definitie komt niet overeen met waar we t over hebben.

Ja.. Obi

Ik denk ook dat het dat is wat me stoorde aan dit topic.

De titel van het topic en het begin verhaaltje.

Alsof degene die niet favoriet is, gewoon pech heeft.

Met elk mens of elke hond heb je een andere band.

Maar als het je eigen honden zijn, dan heb ik nog steeds geen favoriet.

Wel met elk een andere band en heel andere dingen die je kan doen.

Maar een favoriet...dat komt over alsof die meer rechten zou hebben dan de hond die op de 2e plek komt.

En de 2e hond zich tevreden moet stellen met de restjes.

Precies, je haalt me de woorden uit de mond, hier sluit ik me helemaal bij aan!


Van de vijf honden die we nu hebben, en vier die inmiddels niet meer onder ons zijn, kreeg/krijg ik allemaal iets anders terug. Abby is mijn troost en steun, de stabiele en rustige kracht in ons huishouden. Glacee is mijn bed-buddy, een gekke meid die me keer op keer weer aan het lachen maakt. Grant is een dwerg met een groots karakter, doet niet onder voor de rest maar is vanwege zijn handzame formaat ook een heerlijke kleine knuffel. Elphaba is het fotomodel die met haar charme en aanhankelijkheid iedereen op haar vinger windt en samen met haar halfzus de boel graag op stelten zet (op een goede manier ). En Eevee is mijn partner in crime, mijn hulphond tijdens moeilijke tijden en maatje in de hondensport. Stuk voor stuk andere honden met andere karakters, maar daarom houd ik niet meer of minder van één van hen. Ze hebben dezelfde rechten, krijgen van mij ook dezelfde liefde, alleen doe ik hier en daar wel andere dingen met ze en willen zij ook andere dingen van mij. De onderlinge relaties zijn hier en daar anders, en sommige karakters passen beter bij mij dan andere. Maar ook al matcht een karakter misschien niet helemaal, ze zijn en blijven mijn lust en mijn leven en ik zal ten alle tijden manieren vinden om er dan wel voor te zorgen dat we andere leuke dingen samen kunnen doen.

 Maar zo is t bij ts niet. Ze delen de honden. De 1 doet meer met de 1, de ander meer met de andere hond. Dat is een andere situatie dan waar wij t allemaal mee vergelijken.

"  Maar zo is t bij ts niet. Ze delen de honden. De 1 doet meer met de 1, de ander meer met de andere hond. Dat is een andere situatie dan waar wij t allemaal mee vergelijken. "

Paddy's & Furby's Mate & Finley's pleegmoedertje (Kees)

Precies, het zijn gezinshonden.

De ouders hebben ze ooit aangeschaft en de kinderen in huis zijn er mee opgegroeid en doen er ook iets mee als het uitkomt.

En dan kan ik me voorstellen dat je een favoriet hebt, je bent verder niet verantwoordelijk voor de honden.

Je pikt er voor jezelf het leukste hondje uit waar je iets mee doet, als je het leuk vindt.

Het andere hondje wordt sowieso al verzorgd, daar heb je zelf ook geen verantwoording voor.

Ik moet alleen eerlijk bekennen dat ik dat gezinshonden gevoel nooit zo heb gehad. Wij hebben al sinds mijn 4e honden en die zijn net zoveel van mij als van mijn moeder. Wij voeden ze echt samen op en hoewel ik natuurlijk als kind hier minder bij betrokken was als nu is de band daardoor met hen niet anders of zo. Tegenwoordig zijn het dan officieel mijn honden en terwijl mijn eerste twee honden officieel van mijn moeder waren... Maar mijn band en liefde voor hen was even sterk en bijzonder als met mijn huidige roedel.
Daarmee wil ik overigens niet zeggen dat wat de TS omschrijft verkeerd is hoor. Gevoelens zijn gevoelens en natuurlijk heeft iedereen het recht op zijn eigen emoties en ook daarin zijn wij mensen allemaal anders. Maar voor mij persoonlijk is het alsnog niet herkenbaar ook niet als het dan over gezinshond vs eigen hond gaat. 

Volgens mij ligt het er voor al aan hoe gevoelig je zelf bent om "achtergesteld" te worden. 

Als ik het voorbeeld van mijn neefjes en nichtjes pak; Zou voor allen hetzelfde doen en doe ik ook altijd. Er is er echter eentje waarmee ik kan lezen en schrijven, een blik is al genoeg. Ik snap hem, hij snapt mij. We hebben dezelfde interesses en vage duistere humor. Hij is dus mijn favoriet. Ik ben ook de zijne als ie moest kiezen. Lijkt me gewoon niet meer dan logisch. Als je de hele dag rotgeintjes kan fluisteren door je tanden waarom zou je dan gaan hockeyen bij wijze van. Gewoon een natuurlijk iets. 

 Nee dat kan ik niet. 

" Volgens mij ligt het er voor al aan hoe gevoelig je zelf bent om "achtergesteld" te worden. 
 
Als ik het voorbeeld van mijn neefjes en nichtjes pak; Zou voor allen hetzelfde doen en doe ik ook altijd. Er is er echter eentje waarmee ik kan lezen en schrijven, een blik is al genoeg. Ik snap hem, hij snapt mij. We hebben dezelfde interesses en vage duistere humor. Hij is dus mijn favoriet. Ik ben ook de zijne als ie moest kiezen. Lijkt me gewoon niet meer dan logisch. Als je de hele dag rotgeintjes kan fluisteren door je tanden waarom zou je dan gaan hockeyen bij wijze van. Gewoon een natuurlijk iets.  "

S&F.

 In geval van neven en nichten zwagers  ed dan kan ik idd spreken van het hebben van favoriet. 

Het is niet zo dat ik niet verantwoordelijk ben voor de honden hoor, ieder moet zijn steentje bijdragen en helemaal in de vakanties (lui leven, dat van een jongvolwassene) doe ik bijna alles met ze. 

Maar de band is gewoon totaal anders en ik ben gewoon net iets liever met de ene.. maar dan komt de ander nog niks te kort. Zij gaat bv wel eens uit logeren bij mijn oudere zus, vind ze heerlijk, terwijl die ander nog wel eens gestresst is als ik er niet ben, ik neem haar ook het liefst overal mee naar toe. Het zijn twee verschillende hondjes met verschillende behoeftes waar andere mensen nu eenmaal beter in kunnen voorzien.

Ik denk dat de hond het ook zo 'voelt', al klinkt dat wat gek. Het lijkt wel of ze instinctief haar aandacht ergens anders zoekt, ik ben altijd tweede keus. En dat is prima, een dier kan je nooit dwingen. 

En dan ligt het ook nog aan het moment en de dag denk ik. Ze zijn wel eens ondeugend of je bent iets geërgerd dan kun je die "even achter het behang plakken" en is de ander net lief. Of omgekeerd. Dat heb ik meer. Verder houd ik evenveel van ze en op een andere manier. Omdat ze zo verschillend zijn.